د یو ا نه

                                                                     د یو ا نه

در باغ دیوانه خانه ای، جوانی پریده رنگ و جذاب وشگفت انگیز را دیدم.بر نیمکتی کنار او نشستم و گفتم : «چرا این جایی؟»
مرد با تعجب به من نگاه کرد و گفت :«چه سؤال عجیبی،اما جوابت را می دهم.پدرم می خواست من مثل خودش باشم.مادرم می خواست من تصویری از شوهر دریانوردش باشم و از او پیروی کنم.برادرم فکر می کند باید مثل او ورزشکاری ماهر باشم.
استادفلسفه و استاد موسیقی و استاد منطقم هم می خواستند مثل آن ها باشم.مصمم بودند من بازتاب چهره ی خودشان در آینه باشم».
«پس به این جا آمدم.این جا را سالم تر می دانم.دست کم می توانم خودم باشم.»
سپس نا گهان به طرف من برگشت و گفت: «ببینم راه تو هم به خاطر تحصیلات و مشاوره ی خوب به این جا ختم شده ؟»
پاسخ دادم :«نه، من بازدیدکننده ام.»
و او گفت :«آه پس تو یکی از آن هایی هستی که در دیوانه خانه ی آن سوی این دیوار زندگی می کند.»
جبران خلیل جبران/باغ پیامبر و سرگردان/آرش حجازی

نتیجه های اخلاقی داستان
1-یکی از راههای مفید و سالم پر کردن اوقات فراغت سر زدن به دیوانه خانه هاست.(1)
2-در مواجهه با یک دیوانه به هیچ وجه برای خودتان کلاس نگذارید.چون دیوانه های تحصیل کرده کم نیستند.(مخصوصابا این وضع بیکاری وبی پولی و دو سه تا «بی» دیگر). 
3-در این بازدیدها سعی کنید با دیوانه ها مخصوصا اگر جوان باشند اختلاط نکنید و گرنه هر چی شنیدید از چشم خودتان دیدید(ببخشید،«شنیدید»)
________________________________________________________________________________________________________________________________________

 (1)  دو سه تا دیوونه خونه ی توپ سراغ دارم .خواستی،یه قرار بذاربا هم بریم.